шыпланыше

шыпланыше

Г.: шӹплӓнӹшӹ

1. прич. от шыпланаш

2. прил. тихий, притихший

– Меат почеш кодшаш огынал, – Юкремын йӱкшӧ шыпланыше кудывечыште шергылтеш. [/i]К. Васин.[/i] – Мы тоже не должны отставать, – раздаётся голос Юкрема в притихшем дворе.

Шыпланыше южышто муро йӱк ныжылгын гына шергылтеш. [/i]А. Эрыкан.[/i] В тихом воздухе нежно раздаются звуки песни.